Kuchnia chińska, jedna z najpopularniejszych kuchni orientalnych, znana jest głównie z potraw z dodatkiem ryżu i składników szybko smażonych przy użyciu woka, a także z umiejętnego łączenia pięciu smaków – słodkiego, kwaśnego, ostrego, słonego i gorzkiego. W Chinach jedzenie to filozofia. Chińczycy twierdzą, że umysł i życiowa siła mogą być w stanie homeostazy dzięki żołądkowi. Stąd Konfucjusz i Budda na chińskich posągach przedstawiani są z wydatnymi brzuchami.
To właśnie w Chinach wynaleziono sos sojowy, ser tofu i obłędnie przyprawione potrawy.
Dania chińskie przygotowuje się szybko, wyjątek w tym względzie stanowią pekińskie zupy lecznicze. Są to zupy na mięsie, m.in. żółwim, zawierające różnorodne przyprawy, które gotuje się bez przerwy kilka tygodni.
Tak przygotowana potrawa zawiera odpowiednią ilość chi – energii życiowej i jest podawana osobom, które muszą zrównoważyć w swoim ciele yin i yang. Leczenie jedzeniem ma w Chinach ogromną tradycję. Każda potrawa powinna zawierać pięć smaków, które - w zależności od rodzaju – oziębiają lub ocieplają organizm i wpływają na funkcjonowanie poszczególnych narządów i układów wewnętrznych.
Kuchnia północy Chin to kuchnia mączna. Dominują w niej makarony, pierożki i chleby gotowane na parze. Najczęściej jada się wołowinę, wieprzowinę i baraninę oraz słynną glazurowaną kaczkę po chińsku.
Kuchnia południa Chin spopularyzowała smażony ryż z kruchymi warzywami. Wschód Chin słynie z duszonych w ciężkich sosach mięs, delikatnych ryb i owoców morza.
Kuchnia syczuańska stanowi połączenie tradycji chińskiej z indyjskimi przyprawami i jest niezwykle aromatyczna.
Uwielbiam kuchnię azjatycką;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam